Film yorumu, Film review (Taxi Tehran)
TAXI TEHRAN
Vay bee... Acayip filmdi... Berlin festivalinde "Altın Ayı" ödülünü almış bir sanat filmi... Bir taxiye yerleştirilen kamerayla çekilmiş, taxiciyle taxiye binen kişilerin (hepsi müşteri değil) arasında geçen diyalogları anlatan... taxiyi kullananın da aslında filmin yönetmeni olduğu film beni bu kadar az bütçeyle... ne kadar güzel bir işin ortaya konula bilineceğine inandırdı... Film İrandakı sosyo-kültürel durumu anlatmayı hedef almış ve hedefine nasıl ulaşmışsa artık... İranda "yayınlanması yasaklanan" filmler kategorisine girmiş... Drama ve kısa film türünde 82 dakika olan filmin süre bakımından çok uzun olmamasının yanısıra, karakterlerin gerçekliğini, hayatiliyini de işe katarsak, sıkılmadan izlenebilecek bir festival filmi olduğunu söylemek isterim...
Bizim coğrafyanın insanları filmin derinliğini daha iyi anlar... başka coğrafyalar ise bu diyarların kültürünü, hayat tarzını anlamak için izleye bilir :) Azərbaycan dilinde fars kökenli çok söz vardır... Film sırasında bazı kelimeleri içimden tekrar edip... onları altyazıdan değil de filmin orijinal dilinden anlaya bildiğim için seviniyordum (niyeyse!) Yeni birşey de öğrendim: İranda teşekkür etmek için "Merci" diyorlarmış galiba...
Filmin son sahnesi ilk sahneyi tekrarlıyor... Bu tarzda birkaç başka film de var... Sinematografik açıdan bu fikri beyeniyorum... Her şeyin bir sonu vardır ve her son yeni bir başlangıçtır sonuçta... değilmi?
Yönetmen/şoför Cafer Panahi tam da filmin ana temasına uygun bir final yapmış... İzlemenizi tavsiye ederim...
.png "English"){kind=small}
0 yorum:
Yorum Gönder